چگونه است که گمان میکنیم این انحراف از مفاهیم اسلامی که اکنون امت اسلامی به آن گرفتار شده است را میتوان با چند موعظه و کار فرهنگی به سرانجام رساند و امت را با اسلام اصیل آشنا نمود درحالیکه  کلیه بیمارى هایى که امت اسلامى به آن دچار شده و آن را به "کف روى سیل" تبدیل کرده اند و دشمنان را به سمت آن جلب کرده و هم چون گرسنگان که به ظرف غذا حمله مى برند یورش آورده اند! خطرناک تَر از آن هستند که به صورت سطحى با وعظ و یا تربیت روحى، با شارژ عاطفى و یا روشنگرى فکرى و یا با تربیت جهادى درمان شوند! در صورتى که هر کدام ( وعظ ، تربیت روحی و... ) به تنهایى به کار گرفته شوند، بر این اساس که درمانى اورژانسى و سریع اند که امت را از شرایط فعلى اش خواهند رهانید و به وضعیتى دیگر مى رسانند! که این وضعیت جدید نیز دچار مشکلات زیربنایی متعددی خواهد بود.

باید واضح بگویم که ما در صدد ترمیم هاى جزئى در بناء به پا شده نیستیم، بلکه ما در صدد اساس بنائى هستیم که در شرف نابودى است و هر نوع ترمیمى اگر به تجدید بناء نینجامد ارزش خود را از دست داده و سودى به دنبال ندارد.