شب اول محرم

امام رضا (ع)فرمودند:وقتی ماه محرم داخل میشد کسی پدرم موسی بن جعفر(ع)را خندان نمیدید.

امام ضا(ع)فرمود:پدرم از آغاز مجرم ،اندوه و حزن داشت،تا این که روز عاشورا این حزن و اندوه به اوج خودش و اوج مصیبت امام میرسید.

امام رضا(ع)در همین روزها به ریان بن شبیب فرمود:"یابن شبیب ان کنت باکیا لشی فابک للحسین فانه ذبح کما یذبح الکبش"⁽¹⁾ای ریان ،هر مصیبتی داشتی،هر عزایی داشتی بر حسین ما گریه کن.

حسین فصل الخطاب مجالس شما باشد،پدر از دست دادی ،بگو:حسین.مادر از دست دادی ،بگو:جسین.برادر از دست دادی بگو:حسین.

یااباعبدالله،شب اول محرم وآغاز سوگواری شماس.امام حسین کنار قبرجدش رسول الله آمد(این ها(اهل بیت)غالبا با پیامبر خداحافظی داشتند.امام رضا(ع)وقتی ایران آمدبا پیغمبر وداع کرد.امام جواد،امام هادی،امام عسگری،هر کدام که عراق رفتند ،کنار قبر پیامبر آمدند و خداحافظی کردند)طبق نقل،امام حسین هم دو شب آمد کنار قبر رسول االله وداع کرد.

یا رسول الله،وضعیتی ایجاد کردند که دیگر من نمیتوانم در مدینه بمانم.مدینة الرسول،شهر پیغمبر،شهر اهل بیت،شهری که پیغمبر حسین را روی شانه و دوشش مینشاند.مردم می دیدند چه قدر پیغمبر به امام حسین محبت میکند.اکنون کار به جایی رسیده است که امام حسین بعد از دو دهه از شهادت امیرالمومنین،وبیش از نیم قرن از رحلت پیامبر ،دیگر نمیتواند در مدینه بماند.

نوشته اند:لحظاتی خواب اباعبدالله را ربود.اباعبدالله از خواب بیدار شد،فرمود:جدم پیغمبر را در خواب دیدم؛رایت جدی رسول الله فی منامی⁽²⁾؛جدم رسول الله مرا به سینه فشرد و فرمود:حسینم بیا ما منتظریم،پدرت منتظر است.مادرت منتظر است .حسین جان،این جا برای تو از آن عالم بهتر است زود به سوی ما بیا.

امام حسین از مدینه بیرون آمد؛با زینب آمد،با ام کلثوم آمد،با قاسم و اکبر آمد.هر خروجی یک ورودی هم دارد.غالبا کسانی که مسافرت می روند یک روزی برمیگردند و عده ای به استقبال شان میروند.یک روز هم مدینه انتظارمیکشید که کاروان برگردد.خیلی نگذشت ؛چند ماهی.اما آن روزی که برمیگشتند دیگر عباس نبود،قاسم نبود،حسین نبود،علی اکبر نبود،کاروان بی کاروان سالار آمده بود.رباب ،همسر اباعبدالله دیگر برنگشت همان کربلا ماند،گفت:بی حسین من چگونه به مدینه برگردم.روزها می رفت زیر آفتاب می نشست و می گفت:خودم دیدم بدن عزیز زهرا مقابل آفتاب بود.اما زینب برگشت ،و پیام کربلا را با خود آورد.وقتی وارد مدینه شد فرمود:مدینة جدنا لاتقبلینا⁽³⁾؛مدینه،ما را به خود راه مده.مدینه ،حق داری ما را راه ندهی چون ما بی حسین آمده ایم.

"وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون"  ⁽⁴⁾

^{1-وسائل الشیعه،ج14،ص502؛بحارالانوار،ج44،ص285؛عیون الاخبار،ج1،ص299.}

^{2-بحارالانوار،ج44،ص328.}

^{3-بحارالانوار،ج45،ص197}

^{4-شعرا،227}