نقل است که در جلسه ای که نمایندگان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال 88 خدمت مقام معظم رهبری می رسند، دانش جعفری نماینده محسن رضایی با بی ادبی به ایشان می گوید:«آن سخنانی که شما در کردستان گفتید همه احساسشان بر این بود که شما دارید از یک کاندید خاص حمایت می کنید و این سلامت انتخابات را زیر سوال برد.» امام خامنه ای در جواب ایشان می فرمایند:«من حدود بیست سال است که این حرف ها را می زنم، زمانی این حرفهای من قطع می شود که در این دنیا نباشم. تا وقتی باشم این معیار ها را به مردم می گویم. من باید این معیار ها را به مردم بگویم و هر کس برود]این معیار ها را با نامزد ها[ تطبیق بدهد. مردم خودشان می فهمند کدام کاندید بیشترین معیار را دارد و کدام کمترین.» و باز هم یک انتخابات دیگر و معیار های رهبر که راهگشای امت است  .

آنچه مسلم است در هر دوره ای از انتخابات، معیار های امام امت در نهایت ظرافت و به کنایی ترین شکل بیان می شود، و وظیفه تحلیل و تطبیق این معیار ها با مردم و البته گروههای سیاسی و نخبگان آنان است تا اینگونه گزینه اصلح به ریاست جمهوری برسد.

آنچه در ادامه می آید برداشت های نگارنده از قسمتهایی از سخنان رهبر انقلاب در جوار حرم رضوی، پیرامون موضوع انتخابات و معیار های انتخاب اصلح برای ریاست جمهوری یازدهم است:

1-ناکارآمدی تکنوکرات ها:

"من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان "تکنوکرات" لبخند انکار زدند که مگر میشود؟!"

این کنایه در حالی به دولت هاشمی رفسنجانی بر می گردد که محمد باقر قالیباف ، کاندیدا و عضو اتحاد 2+1 ، 7اسفند91 در همایش مالیه شهرداری با پذیرفتن تکنوکرات بودن خود می گوید: «ممکن است که بگویند قالیباف ، انسان تکنوکراتی است که باید بگوییم تکنوکرات بودن چیز بدی نیست و به معنای استفاده درست از ابزار خوب و مدرن است که برای پیاده سازی یک آرمان و یک عقل متصل به وحی الهی استفاده می شود و اگر نخواهیم از آن استفاده کنیم باید به عقلمان شک کنیم.»]تعریف جدیدی که آقای قالیباف ابداع کرده است در تعاریف علمی واژه تکنوکراسی موجود نیست!!![

2-ملاک اقتصادی برای انتخاب رییس جمهور :

"مسئولین کشور ــ مسولینِ امروز و بخصوص مسئولین آینده که بعد از انتخاباتِ امسال بر سر کار خواهند آمد ــ به این نکته توجه کنند؛ کشور باید سیاست اقتصادیِ کلانِ روشن و مدوّن و برنامه‌ریزی‌شده داشته باشد؛ حوادث گوناگون نتواند تغییر و تبدیلی در آن ایجاد کند."

این سخنان رهبر انقلاب نشان دهنده یکی دیگر از ملاک های انتخاب رییس جمهور است. رییس جمهور آینده می بایست یک سیاست اقتصادیِ کلانِ روشن و مدوّن و برنامه‌ریزی‌شده آن هم بر مبنای اقتصاد مقاومتی داشته باشد.

"وظیفه‌ی همه‌ی ما این است که سعی کنیم کشور را مستحکم، غیر قابل نفوذ، غیر قابل تأثیر از سوی دشمن، حفظ کنیم و نگه داریم؛ این یکی از اقتضائات «اقتصاد مقاومتی» است که ما مطرح کردیم. در اقتصاد مقاومتی، یک رکن اساسی و مهم، مقاوم بودن اقتصاد است. اقتصاد باید مقاوم باشد؛ باید بتواند در مقابل آنچه که ممکن است در معرض توطئه‌ی دشمن قرار بگیرد، مقاومت کند."

3-همه گروههای معتقدان به نظام در انتخابات شرکت کنند:

"در انتخابات، همه‌ی سلیقه‌ها و جریانهای معتقد به جمهوری اسلامی باید شرکت کنند؛ این، هم حق همه است، هم وظیفه‌ی همه است. انتخابات مال یک سلیقه‌ی خاص، مال یک جریان فکری و سیاسیِ خاص نیست. همه‌ی کسانی که به نظام جمهوری اسلامی و به استقلال کشور معتقدند، به آینده‌ی کشور اهمیت میدهند، دلشان برای منافع ملی میسوزد، باید در انتخابات شرکت کنند. رو گرداندن از انتخابات، مناسب کسانی است که با نظام اسلامی مخالفند."

این سخنان مقام معظم رهبری مجوزی است برای ورود اصلاح طلبان معتقد به نظام و البته نه فتنه گران.

4- باز هم تاکید بر اصلح و بازهم.......:

"به اصلح برسید"، "اصلح را انتخاب کنید" " اصلح  را بشناسید و برای ادای تکلیف، اسم او را به صندوق رأی بیندازید."

این تاکیدات چندباره امام خامنه ای برای انتخاب اصلح در حالی است که ساز و کار ائتلاف 2+1 ، بر نظر سنجی ها و مقبولیت کاندیدا ها و نه الزاما اصلح بودن ایشان در انتخاب نهایی کاندیدای خود تاکید می ورزند. آن چنان که حسین مظفر رییس ستاد انتخاباتی این ائتلاف می گوید: "مکانیزم انتخاب این است که از کف بدنه اجتماعی نامزدی که اقبال عمومی بیشتری دارد را انتخاب کنیم و به مردم معرفی کنیم." یا در جایی دیگر حداد عادل به طرح این سوال می پردازد که: "اگر ... یک فردی اصلح است اما در نظرسنجی ها رای نداشت چه باید کرد؟" که البته این سخن حضرت آقا جوابی است به ایشان که:" برای ادای تکلیف، اسم او را به صندوق رأی بیندازید."

5- راه این دولت ادامه داشته باشد:

" آن چیزهائی که امروز برای دولت و برای رئیس‌جمهور نقاط قوّت محسوب میشود، اینها باید در رئیس‌جمهور بعدی وجود داشته‌ باشد، اینها را باید در خود تأمین کند."

این جملات در حالی مطرح می شود که گزاره هایی کاملا بدیهی و در همه زمانها صادق است و طرح آن در این مقطع زمانی تاکیدی است بر ادامه راه این دولت و قرار دادن امتیازات آن به عنوان معیار هایی برای انتخاب اصلح. امتیازاتی چون ساده زیستی، مردمی بودن، دولت کار بودن ، عشق به گفتمان انقلاب و ...

6- نقاظ ضعف این دولت را نداشته باشد:

"آن چیزهائی که امروز] در دولت کنونی [ نقاط ضعف شناخته میشود ــ که ممکن است شما بگوئید، من بگویم، دیگری بگوید ــ] رییس جمهور آینده [ این نقاط ضعف را باید از خود دور کند."

انشالله ادامه دارد.....

اول: از مدتها قبل معلوم بود، انتخابات آتی رقابتی ندارد جز رقابت بین دو قطب مقاومت و سازش( به اظهارات یک سال اخیر هاشمی و حرفهای اصغر زاده در مناظره با حسین شریعتمداری در برنامه دیروز امروز فردا رجوع شود) 

دوم : از مدتها قبل باز هم معلوم بود که قطب مقاومت از آن گفتمان 3 تیر خواهد بود، چرا که نگاه تکنوکرات و منحرف و اصلاحاتی چیزی جز پذیرش تمدن غرب نیست. اصلاحات سکولار است و به دنبال دموکراسی( از سابقه شان معلوم است)، تکنوکرات توسعه محور و بیگانه با ارزشهای انقلاب است لذا به سرعه در برنامه های اقتصادی و فرهنگی مقلد غرب میشود. منحرف هم که کارش انحراف انقلاب از مسیر اصلی اش بوده و خواهد بود.

البته اصولگرایان حزبی هم پیوند نانوشته اما آشکاری با اصلاحاتی ها و تکنوکراتها دارند لذا از اینها هم آبی گرم نمی شد.

سوم : با آمدن جلیلی، بازی به کلی عوض شد. او هم مثل لنکرانی انقلابی و آرمانگرا است. او در این سالها در مذاکرات هسته ای که خط مقدم مقاومت در برابر نظام سلطه است حاضر بوده، او با این حضور تبدیل به نماد مقاومت شده.

چهارم : لنکرانی بسیار با تقوا و مخلص و تکلیف مدار است، او گفته با جلیلی رقابت درون گفتمانی نخواهیم داشت.که به نظر من یک تلقی بسیار مثبتی ست.

پنجم : جلیلی هم اصلح و هم مقبول است و بسیار تا بسیار باقوا ،و به نظر بنده از همان روز اول جبهه پایداری نباید....

ششم : از الان تا روز انتخابات برای پیش برد گفتمان انقلاب هر چه داریم میگذاریم، باید به جنگ تکنوکراتها و مرتجعین رفت.من به نوبه خودم....شما به نوبه خودتان....و همه ما باهم......البته این حضور هم یک رسالت است....برای همه ما ....برای آنان که پایبند به ارزشها مانده اند....

به امید انتخاباتی پرشور و همراه با پیروزی گفتمان مقاومت.......ولایت.....و اصالت(اصولگرا).....

من یک توصیه هم در زمینه‌ى سیاسى بکنم. عزیزان من! برادران! خواهران! در سرتاسر کشور، امروز ما احتیاج داریم به اتحاد و یکپارچگى. بهانه‌هاى اختلاف زیاد است. گاهى در یک قضیه‌اى سلیقه‌ى یک نفر، دو نفر با هم یکسان نیست؛ این نباید بهانه‌ى اختلاف بشود. گاهى در کسى یک گرایشى هست، در دیگرى نیست؛ این نباید مایه‌ى اختلاف بشود. آراء، نظرات، همه محترمند. اختلاف در درون، منازعه‌ى در درون، موجب فشل میشود. قرآن به ما تعلیم میدهد: «و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم».(1) اگر منازعه کنیم، سر مسائل گوناگون – مسائل سیاسى، مسائل اقتصادى، مسائل شخصیتى – دست‌به‌یقه شویم، دشمن ما جرى میشود. یک مقدار از جرأتى که دشمن در سالهاى گذشته پیدا کرد، به خاطر اختلافات بود .

بیانات در حرم رضوی در آغاز سال 91 – 1391/01/01

ممکن است ما با یکى مخالف باشیم، دشمن باشیم؛ درباره‌ى او چگونه قضاوت میکنید؟ اگر قضاوت شما درباره‌ى آن کسى که با او مخالفید و با او دشمنید، غیر از آن چیزى باشد که در واقع وجود دارد، این تعدى از جاده‌ى تقواست. آیه‌ى شریفه‌اى که اول عرض کردم، تکرار میکنم: «یا ایّها الّذین امنوا اتّقوا اللَّه و قولوا قولا سدیدا»(2). قول سدید، یعنى استوار و درست؛ اینجورى حرف بزنیم. من میخواهم عرض بکنم به جوانان عزیزمان، جوانهاى انقلابى و مؤمن و عاشق امام، که حرف میزنند، مینویسند، اقدام میکنند؛ کاملاً رعایت کنید. اینجور نباشد که مخالفت با یک کسى، ما را وادار کند که نسبت به آن کس از جاده‌ى حق تعدى کنیم، تجاوز کنیم، ظلم کنیم؛ نه، ظلم نباید کرد. به هیچ کس نباید ظلم کرد.

خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران در حرم امام خمینى (ره) –1389/03/14

درباره‌ى زیدى که شما او را قبول ندارید، دو جور میشود حرف زد: یک جور آنچنانى که درست منطبق با حق است، یک جور هم آنچنانى که در آن آمیزه‌اى از ظلم وجود دارد. این دومى بد است، باید از آن پرهیز کرد. درست همانى که حق است، صدق است و شما در دادگاه عدل الهى میتوانید راجع به آن توضیح دهید، بگوئید، نه بیشتر.

بیانات خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران در حرم امام خمینى (ره) –1389/03/14

من بارها گفته‌ام: ظلم نکنیم. این هم یکى از آن اساسى‌ترین کارهاست. ظلم چیز بدى و چیز خطرناکى است. ظلم فقط این نیست که آدم توى خیابان به یکى کشیده بزند. گاهى یک کلمه‌ى نابجا علیه یک کسى که مستحقش نیست، یک نوشته‌ى نابجا، یک حرکت نابجا، ظلم محسوب میشود. این طهارت دل را و طهارت عمل را خیلى بایستى ملاحظه کرد.

من این را به نظرم یک جائى گفتم. پیغمبر اکرم ایستاده بودند یک کسى را که حد رجمِ زنا را بر او جارى میکردند، میدیدند؛ بعضى‌ها هم ایستاده بودند؛ دو نفر با همدیگر حرف میزدند؛ یکى به یکى دیگر گفت که مثل سگ تمام کرد و جان داد – یک همچین تعبیرى – بعد پیغمبر به سمت منزل یا مسجد راه افتادند و این دو نفر هم همراه پیغمبر بودند. توى راه که میرفتند، رسیدند به یک جیفه‌ى مردارى – به یک مردارى، حالا جسد سگى بود، درازگوشى بود، هر چى بود – که مرده بود و آنجا افتاده بود. پیغمبر به این دو نفر رو کردند و گفتند: گاز بگیرید و یک مقدارى از این میل کنید. گفتند: یا رسول‌اللَّه! ما را تعارف به مردار میکنید؟! فرمود: آن کارى که با آن برادرتان کردید، از این گاز زدن به این مردار بدتر بود. حالا آن برادر کى بوده؟ برادرى که زناى محصنه کرده بوده و رجم شده و اینها درباره‌اش آن دو جمله را گفته‌اند و پیغمبر اینجور ملامتشان میکند!

زیادتر نگوئید از آنچه که هست، از آنچه که باید و شاید. منصف باشیم؛ عادل باشیم. اینها آن وظائف ماست. اینجور نیست که ما چون مجاهدیم، چون مبارزیم، چون انقلابى هستیم، بنابراین هر کسى که از ما یک ذره – به خیال ما و با تشخیص ما – کمتر است، حق داریم که درباره‌اش هر چى که میتوانیم بگوئیم؛ نه، اینجورى نیست. بله، ایمانها یکسان نیست، حدود یکسان نیست و بعضى بالاتر از بعضى دیگر هستند. خدا هم این را میداند و ممکن است بندگان صالح خدا هم بدانند؛ لکن در مقام تعامل و در مقام زندگى جمعى، باید این اتحاد و این انسجام حفظ بشود و این تمایزها کم بشود.

بیانات در دیدار اعضاى بسیجى‌ هیئت علمى دانشگاه‌ها –1389/04/02

این حرفى که من امروز زدم و از بعضى از مسئولان و سران کشور گله‌گزارى کردم، موجب نشود که حالا یک عده‌اى راه بیفتند، بنا کنند علیه این و آن شعار دادن؛ نه، بنده با این کار هم مخالفم. اینکه شما یک نفر را به عنوان ضد ولایت، ضد بصیرت، ضد چه، مشخص کنید، بعد یک عده‌اى راه بیفتند علیه او شعار بدهند، مجلس را به هم بزنند، بنده با این کارها هم مخالفم؛ این را من صریح بگویم. این کارهائى که در قم اتفاق افتاد، بنده با اینجور کارها مخالفم. آن کارهائى که در مرقد امام اتفاق افتاد، بنده با اینجور کارها مخالفم. بارها به مسئولین و کسانى که میتوانند جلوى این چیزها را بگیرند، تذکر داده‌ام. آن کسانى که این کارها را میکنند، اگر واقعاً حزب‌اللّهى و مؤمنند، خب نکنند. مى‌بینید که تشخیص ما این است که این کارها به ضرر کشور است، این کارها به نفع نیست. با احساساتشان راه بیفتند اینجا، آنجا، علیه این شعار بدهند، علیه آن شعار بدهند؛ این شعاردادن‌ها کارى از پیش نمیبرد. این خشمها را، این احساسات را براى جاى لازم نگه دارید. در دوران دفاع مقدس اگر بسیجى‌ها میخواستند همین طور بروند یک جائى، طبق میل خودشان حمله کنند، که خب پدر کشور در مى‌آمد. نظمى لازم است، انضباطى لازم است، مراعاتى لازم است. اگر چنانچه به این حرفها اعتنائى ندارند، آنها که خب حسابشان جداست؛ اما آن کسانى که به این حرفها اعتناء دارند و مقیدند که برخلاف موازین شرع حرکت نکنند، باید مراقبت کنند، از این کارها نکنند.

بیانات در دیدار مردم آذربایجان‌ –1391/11/28

1) انفال: 46

2) احزاب 70

به ولایتی ها :

تو هم مثل من خجالت می کشی بپرسی:

آقا ایرانی اش را هم دارید؟

یا اگر فروشنده تأکید بر نمونه خارجی کرد،

زود کوتاه می آیی؟ رویت نمی شود اصرار کنی؟

خیلی از اجناس مرغوب ملی...

در سایه کمپانی های خارجی گم شده اند

و ما حال جست و جو نداریم.

چون اینقدر هم مهم نیست!

قبول داریم آقا امر فرمودند ولی...

به جماعت عشق وطن:

همچین پای مبارک را که داخل فروشگاه گذاشتی

"ای ایران ای مرز پرگهر..." و "همه ی جان و تنم وطنم وطنم..."

و... یادت رفت؟

بهانه مقایسه کیفی اجناس،

یعنی منفعت شخصی

که با منافع ملی جمع نمی شود.

و هنر آن است که

اولی را فدای دومی کنی!

ماننداحمد بداوی، نخست وزیر مالزی که گفته بود:

مالزیایی‎ها باید کالاهای ساخت مالزی را بخرند...

باید تعصب خود را نسبت به کم کیفیت بودن برخی

کالاهای ساخت داخل مالزی کنار بگذارند.